مسیر هنری عقیلی، جاده یکطرفه منتهی به پرتگاه
نقدی بر عملکرد هنری سالار عقیلی به بهانه کنسرت مشترکش با رضا صادقی
مسیر هنری عقیلی، جاده یکطرفه منتهی به پرتگاه
این نام کسی نیست جز «سالار عقیلی»، خواننده ای که سه تار نیز میزند و رشته تخصصیاش بازیگری تئاتر است، کسی که در عرض حدود هفت سال بیست آلبوم موسیقی را روانه بازار نموده است؛ یعنی هر سال سه آلبوم. شاید هوادارانش این تعداد آلبومها را عادی توصیف نمایند اما زمانی که موسیقی تیتراژ فیلمها و سریالهای تلویزیونی و کنسرتهای متعدد داخل و خارج وی به همراه بسیاری از گروههای ریز و درشت موسیقی را کنار هم جمع میکنیم به عدد قابل توجهی میرسیم...
اگر به سابقه فعالیت هنرمندان آوازه خوان جوانمان که نامشان از اواسط دهه هشتاد بر سر زبانها افتاد بیافکنیم به نامی بر میخوریم که حضور و فعالیتش در عرصه موسیقی بسیار بسیار بیشتر از سایر هنرمندان هم وزن خود بوده است؛ از اجرای کنسرتها گرفته تا همکاری با صدا و سیمای ملی در قالبهای متفاوت، بسیاری وی را افتخاری شماره دو نام مینهند و در نقطه مقابل کسانی دیگر این حرکت وی را میستایند.
این نام کسی نیست جز «سالار عقیلی»، خواننده ای که سه تار نیز میزند و رشته تخصصیاش بازیگری تئاتر است، کسی که در عرض حدود هفت سال بیست آلبوم موسیقی را روانه بازار نموده است؛ یعنی هر سال سه آلبوم. شاید هوادارانش این تعداد آلبومها را عادی توصیف نمایند اما زمانی که موسیقی تیتراژ فیلمها و سریالهای تلویزیونی و کنسرتهای متعدد داخل و خارج وی به همراه بسیاری از گروههای ریز و درشت موسیقی را کنار هم جمع میکنیم به عدد قابل توجهی میرسیم...
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 11:59 توسط محمد جواد صحافی
|
هيچ ميدانستي كه بسيار بودند مردمان كشورت كه ربناي تو خرماي سفره ي افطارشان بود و بعد از خشكيدن نخل آن ربنا احساسشان خشكيد و كدر شد؟ 
است که خوانندگان بزرگ موسیقی ایرانی چون تاج اصفهانی، بنان، محمدرضا شجریان، سیدجواد بدیعزاده و ... آثاری را از مجموعه اشعار سعدی خواندهاند. اما بدون شک شجریان درخواندن اشعار سعدی پیشروست.
تا آفاق آواز اين سرزمين را چون خورشيد خاوري گرم و روشن کند. بسيار محجوب و متواضع، نازنين و صميمي با چهره اي که همواره از نخستين تحسين ها سرخ ميشد و سرخ مي ماند و با انگشتان هيجان زده اي دائما قطره هاي عرق شوق و شرم را از گونه و چانه اش پاک ميکرد. نسبت به استادان و پيش کسوتان بي نهايت فروتن بود و در عين حال آن غرور خاص خراساني ها هم در برق چشمانش مي درخشيد. محمدرضا شجريان، که ابتدا در واحد موسيقي با نام "سياوش" آغاز به کار کرد، مي توان گفت محيط آنجا و قدرداني و محبت استادان را بهترين جا براي نشو و نما و پيشرفت خويش يافت و چنين هم بود...
سرمايه گذاري چنداني روي خلق آثار مستقل موسيقي انجام نمي شد، به ناگهان ميهماني از راه رسيد که توجه همگان را به خود جلب کرد و در روح و قلب آنها خانه کرد؛ اثري بسيار متفاوت از آنچه تا آن زمان شنيده شده بود اثري براي تکنوازي ني و همراهي ارکستر زهي از آهنگسازي که تا آن زمان اثري در اين نوع (ژانر) از او شنيده نشده بود. «ني نوا» از آن زمان بخشي از فرهنگ موسيقايي اين مرز و بوم شد. البته بايد به نقش استفاده فراگير راديو و به خصوص تلويزيون از اين اثر حتي در لابه لاي برنامه ها (در آن زمان تلويزيون در زمان نمايش اسلايد مابين برنامه ها موسيقي پخش مي کرد که در محبوبيت آثار انتخاب شده بسيار موثر عمل مي کرد. ني نوا، موسيقي مجموعه تلويزيوني ميشل استروگف و بعدها سربداران، سلطان و شبان و... از آن جمله بودند) در کسب شهرت اين اثر نيز اشاره کرد. به خاطر دارم در اکثر قريب به اتفاق نمايشنامه هاي آن زمان که عمدتاً داستان هاي ثابتي در خصوص جبهه و جنگ داشتند، از اين اثر عليزاده استفاده مي شد و شايد از اين رو نوشتن درباره آنچه حس نوستالژيک عميقي را در انسان برمي انگيزد چندان ساده و به دور از پيش داوري نباشد.
شیند و ژست استادی به خود بگیرد و بگوید این حریف باید لنگ شود. هر جایی که مجال کار می بیند،دست به کار می شود و سنگ تمام می گذارد.نشانه اش هم این است که شما هیچ وقت کار ضعیف یا متوسط از کلهر نمی بینید.اگر قرار است فولکلوریک کار کند، «شب،سکوت،کویر» را می سازد که شاید به جرات بتوان گفت در موسیقی خراسانی نظیر ندارد.اگر قرار باشد ساز و آواز کار کند،آن چنان با ساز علیزاده و صدای شجریان هماهنگ می شود که همگان را مبهوت می کند.در نوازندگی کمانچه و سه تار و تصنیف سازی هم که کارهایی را که با علیزاده وشجریان کرده گویای همه چیز است.اما اینها حداقل هایی است که می توان برای کلهر تصور کرد.کلهر حقیقتا فراتر از مرز نت و ردیف و دستگاه کار می کند. ساز کلهر زبان مشترک تمام کسانی است که کمترین توجهی به موسیقی دارند و این طوری است که با هنرمندانی از سرتاسر دنیا چون یویوما و شجاعت حسین خان یک دل می شود تا آثاری ماندگار در ذهن ها را ایجاد کند...
فهرست مطالب ویژهنامه:
محمد جواد صحافی .