هيچ ميدانستي كه بسيار بودند مردمان كشورت كه ربناي تو خرماي سفره ي افطارشان بود و بعد از خشكيدن نخل آن ربنا احساسشان خشكيد و كدر شد؟
گمانم ميدانستي كه جز بحرين و عراق و بوسني و سوريه و غيره در همين ايرانمان بودند و هستند كودكاني كه عيد امسال و هرسالشان را با لباس مانده و احيانا از مد افتاده ي بچه ي همسايه سر كردند...
ادامه مطلب را بخوانید ...
یادداشتی به مناسبت یکم شهریور سالروز میلاد حسین علیزاده
" پیش ساز تو من از سحر سخن دم نزنم..."
تقویم موسیقی ایرانی سرشارست از روزهای خوش و فرخنده ، روزهایی که با فرا رسیدنش اتفاقات و رخدادهای تلخ حواشی این هنر را که اینروزها کم هم نیستند از خاطر می زداید ...
سالروز تولد هنرمندان و اساتید بنام مان یکی از این اتفاقات زیباست ، اتفاقی که اگر چند در ذهن بسیاری از مردم کم اهمیت تر از سالمرگ هنرمندان است اما میزان تاثیر گذاری آن در بطن موسیقی و هنر بسیار مثبت تر است ...
میتوان به جرات گفت نمیتوان هنرشناسی را یافت که حسین علیزاده را نشناسد ، بزرگمردی که سالیان سال از عمر گرانبار خود را وقف موسیقی و هنر اصیل ایرانی نموده است ، برای معرفی او نیازی به نام بردن نی نوا ، ترکمن ، سواران دشت امید ، شور انگیز ، زمستان است ، صبحگاهی ، ماهور ، عصیان و بیش از 60 اثر منتشر شده وی نیست ، نیازی به ساز سلانه و مقام داد و بیدادی ابداعی این فرزند آفتاب و دهها کتاب تالیفی و سه بار نامزدی اش در معتبر ترین جایزه جهانی موسیقی ، گرمی نیست ، چرا که نامش حجت را بر اهل هنر تمام کرده است .
ادامه مطلب رابخوانید ....
محمد جواد صحافی .