مسیر هنری عقیلی، جاده یکطرفه منتهی به پرتگاه
اگر به سابقه فعالیت هنرمندان آوازه خوان جوانمان که نامشان از اواسط دهه هشتاد بر سر زبانها افتاد بیافکنیم به نامی بر میخوریم که حضور و فعالیتش در عرصه موسیقی بسیار بسیار بیشتر از سایر هنرمندان هم وزن خود بوده است؛ از اجرای کنسرتها گرفته تا همکاری با صدا و سیمای ملی در قالبهای متفاوت، بسیاری وی را افتخاری شماره دو نام مینهند و در نقطه مقابل کسانی دیگر این حرکت وی را میستایند.
این نام کسی نیست جز «سالار عقیلی»، خواننده ای که سه تار نیز میزند و رشته تخصصیاش بازیگری تئاتر است، کسی که در عرض حدود هفت سال بیست آلبوم موسیقی را روانه بازار نموده است؛ یعنی هر سال سه آلبوم. شاید هوادارانش این تعداد آلبومها را عادی توصیف نمایند اما زمانی که موسیقی تیتراژ فیلمها و سریالهای تلویزیونی و کنسرتهای متعدد داخل و خارج وی به همراه بسیاری از گروههای ریز و درشت موسیقی را کنار هم جمع میکنیم به عدد قابل توجهی میرسیم...