چهارم بهمن ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش بود ، که تصمیم بر آن گرفتم تا تارنگاری ایجاد و مطالب و مقالات موسیقیایی ام را در آنجا قرار دهم . مطالبی که عمدتا بر پایه دست نوشته های حقیر بود در باب موسیقی ، بیش از 230 مقاله و نوشتار ، از هر دری سخن گفتیم و با هر بزرگ و کوچکی هم کلام شدیم . بزرگ هنرمندانی را میزبان گشتیم و نظرات شان را با گوش جان سپردیم . دوستان بسیاری را بافتیم که جملگی یا از هنرمندان موسیقی اصیل بودند و یا موسیقی دوستان و طرفداران موسیقی ایرانی .

گاهی اوقات از هنرمندان مان نقد نمودیم و گاهی نیز به تمجید از آنان پرداختیم ، در این بین عده ای دوستان از حقیر گله دلگیر گشتند و گاها سخنانی نا روا را نیز به این حقیر نسبت دادند . اما خدای را گواه میگیرم که نه با هنرمندی خصومتی داشته ام و نه در نقدهایم تعصبات بیهوده خود را دخیل داده ام . نقد را ابزاری قرار دادم تا از آن طریق بتوانم به موسیقی اصیل ایرانی مان خدمتی نمایم و نیز امید دارم که به سهم خود در این راه مثمر ثمر بوده باشم .

هم اکنون سه سال از تاسیس این تارنگار میگذرد . همواره ، همکاری و یاری عزیزان و دوستانم در این راه چراغ راهم بوده است . و امید دارم تا آن زمان که میتوانم برای موسیقی ایرانی هر آنچه در توان دارم بکار بندم و در این راه هیچگاه به تهایی موفق نخواهم شد که انتقادات و پیشنهادات شما عزیزان جان ، میتواند چراغ راهی باشد برای ادامه این راه پر آشوب .

با تشکر از یاری تان .

خاک پای همه اهل هنر 

محمد جواد صحافی

8 بهمن 1389