اهالی موسیقی و آنها که کمی خود را به جوهر این هنر آغشته نموده اند خود به نیکی از وضعیت اسفبار موسیقی اصیل ایرانی , مطلع اند  . عدم حمایتهای مالی ؛ گرایش جوانان به سمت موسیقی های غربی ؛ کم کاریهای بعضی از بزرگان موسیقی ایرانی ؛ مشکل صدا و سیمای ملی ایران با موسیقی اصیل ایرانی و موارد بسیاری که متاسفانه مجال پرداختن به آنها در این چند سطر نیست .

وجود این همه مشکلات برای گریز جوانان از موسیقی و رغبت آنان به موسیقی های غربی کم نیست . در این بین حضور وبلاگ ها و سایتهای موسیقی که بتواند موسیقی اصیل ایرانی را به نحو احسن به جوانان معرفی نموده و آنان را با این هنر اصیل به درستی آشنا نماید بسیار پر اهمیت می نمایاند .

البته ؛ در نقطه مقابل نیز وجود برخی از وبلاگهای موسیقی ایرانی نه تنها باعث جذب جوانان به موسیقی های ایرانی نمیگردند ؛ بلکه با تند روی های بیهوده و پرده دری های بیش از اندازه باعث ایجاد اختلاف در بین هنرمندان و بر جای گذاردن ذهنیتی نا مطلوب از هنرمند مورد علاقه مخاطبان موسیقی میگردند . که این خود با وجود وضعیت نامطلوب علاقه مردم به موسیقی ایرانی گناهی نا بخشودنی تلقی میگردد .

باند بازی ها ؛ حقی را ناحق کردن ؛ اخلاق زشت و زننده بسیاری از هنرمندان ؛ غرور کاذب و.... اینان نه تنها در جامعه هنری بلکه در تمامی زمینه های اجتماعی در کشور ما به وفور وجود داشته و این است که ایران اسلامی مان  را از تمامی جوامع بشری جدا نموده وخود را پیشتاز در ارائه اینگونه امور نموده است ،   این مسائل تنها در مورد موسیقی ایرانی صادق نیست و  در تمامی ایرانیان به نوعی مشاهده میگردد :  معلم ؛ رئیس یک اداره ؛ کارمند ساده یک بانک  ؛ مدیر عامل یک شرکت ؛ استاد اهل فن ؛ مکانیک خودرو ؛ نوازنده ، فیلمساز و.......

کافیست نیم نگاهی به اطرافمان انداخته تا نمونه های بسیاری را به راحتی مشاهده نمائیم .

در این آشفته بازار موسیقی ایرانی ؛ وبلاگ نویسان موسیقی به هیچ وجه من الوجه نباید به تخریب یک شخصیت هنری آن هم به روش تمسخر آن فرد و داخل شدن به زندگی خانوادگی و تحلیل گاهاً نابجای مسائلی غیر از مسائل هنری آنان همانند طرز بیان هنرمند ، اختلافات خانوادگی ؛ اعتیاد ؛ دائم المست بودن ؛ ازدواج مجدد ؛ شهر نشینی یا روستا نشینی !!! و مسائلی از قبیل بپردازند.

وظیفه یک هنرمند در قبال مخاطب آن همانا ارائه هنرش میباشد و بس . مردم نیز متعاقبا یک هنرمند را به خاطر هنر وی دوست داشته وبه ایشان عشق و علاقه نشان میدهند  که در غیر اینصورت آن هنرمند نیز فردیست همانند سایر انسانها .

اینگونه دوستان وبلاگ نویس باید این نکته را نیز توجه داشته باشند ؛ تنها اینان نیستند که بر زندگی شخصی هنرمندان واقفند - با علم به واقف بودن به زندگی شخصی آنان - که بسیارند از این دست انسانها که اطلاع بسیار جامع تر و کامل تری نسبت به زندگی خصوصی افراد داشته اند اما بنا به دلایلی هیچگاه آنها را بروز نداده و مطرح ننموده اند . نمونه بارز اینگونه انسانها خود هنرمندان هستند . به طور مثال هیچ گاه در هیچ مکانی از زبان هنرمندی نشنیده ایم که بر علیه هنرمندی بتازد و زندگی شخصی وی را نشانه قرار دهد  که در غیر اینصورت سنگ روی سنگ بند نخواهد شد .

دوستان وبلاگ نویسی که به - قول یکی از همین دوستان-  در صدد گرفتن پاچه !!! هنرمندان هستند شایسته است با اندکی تامل در نوشتارهای خود رویه خود را تغییر داده و خود را صاحب این جسارت نکنند که بر هر هنرمندی که دوست دارند تاخته و سخنانی - بجا یا نا بجا -  بر علیه اینان بنگارند و ذهنیت مردم و علاقه مندان را مشوش نمایند و این را بخاطر بسپارند که اینان در زمانی باید پاسخگوی نوشته ها و گاهاً تهمت های خود به اهالی موسیقی ایران زمین باشند .

این دوستان باید به یاد داشته باشند که نوشتارهای آنان ممکن است روزانه صد ها بار مطالعه شوند و صدها ذهن مشوش گردند و باید در هنگام نگاشتن کوچکترین کلمه ای  ؛ دلایل لازم را برای اثبات آن یک کلمه را داشته و پاسخگوی بازدید گنندگان خود باشند .

امید است هدف تمامی نویسندگان – تاکید میکنم نویسندگان و نه نانویسندگان-  تنها اعتلای موسیقی ایرانی و کمک به رشد و پیشرفت آن با شناساندن ؛ معرفی و حتی نقد صحیح باشد و نه تخریب و کوبیدن هنرمندان برای بالاتر رفتن آمار نظر دهندگان - نظراتی در تائید مطالب بدون دقت تمام در خواندن مطلب - و بازدید کنندگان و معروفیت آن وبلاگ یا سایت .

 

 

محمد جواد صحافی

24 اردیبهشت ماه یکهزار و سیصدو هشتاد وهشت