گریزی بر موسیقی اصیل

پرسيده ايد که جشنواره موسيقي فجر چگونه و با چه کيفيتي برگزار شد. آيا بقيه مسائلي که در حول و حوش موسيقي وجود دارد همگي با قاعده و بر جاي خود هستند که به برگزاري موسيقي فجر بپردازيم؟ آيا موسيقي توليدي راديو و تلويزيون جوابگوي نيازهاي فرهنگي و معنوي جامعه فرهنگي و آرماني به قول مسوولان هست تا به نوع اجراي يک جشنواره بپردازيم؟ هنوز بعد از گذشت سه دهه از انقلاب شکوهمند اسلامي ايران سازهاي اصيل ايراني را در هيچ کدام از شبکه هاي تلويزيوني نشان نمي دهند. جوانان تا رده سني 30 سال نمي دانند شکل تار يا سه تار يا سنتور يا ني يا کمانچه چگونه است؛ مگر آنهايي که به کنسرت هاي برگزار شده در سالن ها مي روند و از نزديک اين سازها را مي بينند. از مسوولان مربوطه مي پرسم آيا ديدن خود ساز در سالن هاي کنسرت حرام نيست و ليکن ديدن عکس آن حرام است؟ توليد و پخش بي شمار از موسيقي هاي مبتذل و خوراندن زورکي آن از طريق شبکه هاي سراسري و موجه جلوه دادن آن توسط يک عده از انسان هايي که فقط و فقط به دنبال پول و شهرت هستند، حرام نيست و ليکن توليد موسيقي هنري و جدي و برگرفته از فرهنگ اصيل اين آب و خاک حرام است؟ در هيچ جاي دنياي پهناور و در هيچ کدام از کشورهاي دنيا دولت ها و متوليان امور فرهنگي از موسيقي هاي مبتذل و پيش پا افتاده حمايت نمي کنند بلکه برعکس از موسيقي هاي جدي و هنري و داراي ارزش هاي معنوي حمايت مي کنند. حالا چطور است در کشور ما که مسوولان همگي سنگ ارزشمداري و فرهنگي بودن را بر سينه مي کوبند از تنها چيزي که حمايت نمي کنند موسيقي فرهنگي و به قول خودشان موسيقي فاخر است، آيا باز هم بايد از جشنواره بگويم، فکر نمي کنم حرفي باقي مانده باشد «در خانه اگر کس است يک حرف بس است». جشنواره هم ملغمه يي است و بس از تمامي موسيقي هايي که شب و روز از تمامي رسانه هاي عمومي شنيده مي شود. خنده دار است که مسوولان هنري وزارت ارشاد اعلام کردند به نتيجه يي که مي خواستيم رسيديم. نتيجه اين بود که يک گروه بسيار پيش پا افتاده و به قول دوستان «در پيتي» را از شيلي آوردند و يک کمانچه و يک تنبک ايراني هم به آن افزودند و نتيجه عالي که مي خواستند از آن گرفتند و با اين کار ارزشمند به جوانان موسيقيدان کشور خودمان الگو دادند که جوانان غيور، مي بايست بعد از اين موسيقي که کار مي کنيد اينگونه باشد. شنيده شده است که از سال آينده مي خواهند جشنواره باز هم پربارتر و بهتر از سال هاي قبل برگزار شود آن هم چگونه؟ با برگزاري موسيقي پاپ، بايد نشست و به حال اين فرهنگ و اين موسيقي گريست. حقير که اين همه به کشورهاي دنيا جهت برگزاري کنسرت سفر کرده ام تا حال نشنيده ام ارگان رسمي و يا دولتي در يک کشور اقدام به برگزاري جشنواره موسيقي پاپ بکند. مسوولان فرهنگي کشور چه در وزارتخانه و چه در مجلس شوراي اسلامي سرشان را بالا بگيرند و با افتخار به مردم يعني مردمي که به آنها راي داده اند بگويند چه کارهاي بزرگي دارند انجام مي دهند و پول اين ملت بيچاره چگونه و در کجاها حيف و ميل مي شود. خداوند ان شاءالله همه ما را به راه راست هدايت فرمايد.

منبع : روزنامه اعتماد -  12 بهمن 85 - صفحه آخر