حمید متبسم آهنگسازو نوازنده تار گروه موسیقی "دستان" با بیان این مطلب درباره وجه تمایزگروه موسیقی "دستان" در نشست نقد و بررسی این گروه برگزار شد گفت : گروه موسیقی دستان درعین پایبندی به موسیقی سنتی و اصیل ایرانی به نوآوری در ساخت آثار و نوگرایی در شیوه اجرایی نیزتوجه ویژه ای دارد و همین نگاه در طول زمان موجب متمایز شدن آثار گروه دستان شده است .


در ادامه این نشست سعید فرجپوری در پاسخ به این نکته که با توجه به نوگرایی در شیوه اجرا و پرهیز ازنوازندگی وگروه نوازی های کاملا سنتی که از ویژگی های "دستان" است آیا یک آوازکاملا سنتی مثل آواز همایون شجریان در کنار این گروه نوعی ناهماهنگی را موجب نمی شود گفت : به هیچ عنوان این دو مقوله یعنی نوگرایی و سنت در موسیقی ایرانی درتضاد با یکدیگر نیست و اگر به درستی به کارگرفته شود مکمل یکدیگر هم خواهد بود و خود من شخصا این همنشینی را مثبت ارزیابی می کنم.


وی در ادامه درباره اشعار انتخاب شده در کنسرت اخیر که برخی ازآنها قبلا توسط استاد شجریان اجرا شده بود گفت : معمولا شعر آواز را خود خواننده انتخاب و روی آن کار می کند وطرح های مختلف را ارائه می کند ، خوب در دستان هم اینگونه است معمولا خواننده شعری انتخاب می کند و بعد ما براساس آواز، به نتیجه می رسیم که چه کار کنیم .


همچنین فرجپوری با تایید این نکته که قسمت دشتی برنامه به آواز سنتی نزدیک تر بود گفت: همایون در بخش بیات اصفهان ضمن حفظ اصول، آواز را به شکل سنتی نخواند مثلا در تصنیف "خورشید آرزو" که از ساخته های خود همایون بود طرحی که زده شده بود متکی به آواز سنتی نبود بنابراین این خود خواننده است که با توجه به توانایی و حس زیبایی شناسی خود شعر راانتخاب و اجرا می کند .


حمید متبسم در پاسخ به این سئوال که آیا گروه دستان به خوانندگان پیشنهاد می دهد که چه شعری بخوانند ویا اینکه اشعار و کلام را با فرم جدید ارائه کنند گفت : در بخش تکنوازی و یا تکخوانی نوازنده و یا خواننده دست اش باز است تا قطعه ای را که با حس و حال خود وبا توجه به شرایط زمان می پسندد اجرا کند، اما در گروه نوازی و تصانیف نظر جمع ملاک است؛ گاهی وقت ها پیش می آید که در گروه نوازی وقتی می خواهیم کاری از یکی از اعضا را اجرا کنیم دربین خودمان می گوییم که مثلا این قطعه دستانی نیست و باید دستانیزه شود اما در مورد آواز و یا تکنوازی چنین نیست .


وی در ادامه گفت: ما موسیقیدان های حرفه ای در زمینه موسیقی اصیل ایرانی هستیم که باید توانایی اجرای انواع موسیقی ایرانی را نیز داشته باشیم بنابراین من هیچ اشکالی نمی بینم که خواننده ای براساس سلیقه خود شعر انتخاب کند چراکه به کلیت اثر صدمه ای وارد نمی کند ؛ مثلا تصنیف "عاشقانه" در دستی اجرا شد که یک آواز ملایم پشت این تصنیف خوانده شد و بعد از آن تصنیف "قیژک کولی" که نیازی به آواز مدرن نداشت اجرا شد و با کل کار هم هماهنگ بود .


حسین بهروزی نیا نوازنده بربط نوع صدادهی گروه موسیقی دستان را مهر کار این گروه دانست و گفت : به نظرمن نوع رنگ آمیزی صوتی و چگونگی صدادهی این گروه مهر دستانی بودن را بر پیشانی دارد، مهارت هایی که هریک از ما در شیوه نوازندگی خود داریم و همچنین تکنیک های خاصی که به کار می گیریم کار متفاوتی را ارائه دهیم برهمین اساس به مرحله ای رسیدیم که وقتی روی قطعه ای به درستی کار می کنیم و به نتیجه مطلوب رسیدیم می گوییم که حالا دستانی شد و پس از آن مهر دستانی بر آن می خورد.


حمید متبسم در ادامه ضمن تایید صحبت های حسین بهروزی نیا گفت : برای روشن شدن این بحث یک مثال می زنم؛ گروه دستان برای نخستین بار کاری را از ارشد طهماسبی با نام سعدی نامه را سفارش گرفت و آن را اجرا کرد بعد از آنکه این آلبوم روانه بازار شد اولین مطلبی که از زبان منتقدین به کرات شنیدم این بود که اجرای اثر آن را "دستانی"کرده است و این یعنی شاخص بودن کار گروه در اجرای یک اثر و به نظرمن این اتفاق دستآورد خوبی برای گروه به همراه داشت.


اما در کار گروههای دیگر این یک دستی وجود ندارد مثلا در صدادهی کار گروه شیدا صدای تار لطفی بر سایر سازهای ارجحیت دارد و شنونده ناخودآگاه صدای تار او را بیشتر می شنود و یا صدادهی کار گروه عارف باز هم صدای سنتور مشکاتیان بر کل کار سایه دارد و این درحالی است که در کار گروه دستان چنین نیست به این معنا که صدای هیچ یک از سازها بیش از دیگری شنیده نمی شود .


لينك گزارش:


http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=740985

منبع : خبرگزاری مهر