گریزی بر موسیقی اصیل

شب کویر ... ،آرام و بی صدا،سکوت محض...

طنین بربط و سه تار که چند نت را با فاصله ای نسبتا طولانی و آرام می نوازند.آرامشی تامل برانگیز بر روح حاکم می شود.

ناگهان نجوایی از دور به گوش می رسد که لحظه به لحظه نزدیکتر می شود،گویی سخنی در راه است،سازها جویباری از نغمات را به سوی تو جاری می کنند و تو خنکای نسیم کویر را بر صورت خود حس می کنی.

اینک فضایی عاشقانه بیان می شود،این فضا با ساز کمانچه که کلهر، بی نظیر آن را می نوازد همراه است.و صدای آسمانی شجریان که می خواند:

*تــو کـه نـازنـده بـالا دلــربـایــی...توکه بی سرمه چشمون سرمه سایی*

*توکه مشکین دوگیـسو درقفایـی...بـه مـو گـویـی که سـر گـردون چرایـی*

جواب آواز کلهر مو به مو و با ظرافت خاصی صدای شجریان را همراهی می کند.

آنگاه فضایی غم انگیز در حکایت خشکی و بی بارانی همه جا را فرا می گیرد و قوشمه استاد علی آبچوری به مانند گروهی که در تمنای باران هستند از این سو و آن سو نواخته می شود و شجریان همچون رهبر این گروه با لحنی عاجزانه از آسمان تقاضای باریدن می کند.

"ببار ای بارون ببار با دلم به هوای زلف یار"

"به سرخی لبای سرخ یار"

"به یاد عاشقای این دیار"

"به داد عاشقای بی مزار ای بارون"

موسیقی با صدای استاد حرکت می کند،و سرانجام آسمان تمنای باران را اجابت می کند و موسیقی نم نم باران را خبر می دهد،اکنون که باران می بارد سازها جشن(شرنگ)می گیرند و هر ساز به باران خوش آمد می گوید...

آواز این اثر به سبک کرمانج خوانده شده،همچنین استاد شجریان در رابطه باشکل گیری اثرفرموده اند:آقای کلهـر بیش از سه سال با دقت،شکیبایی و حس موسیقایی خود قطعات تک تک سازها را با هم ترکیب کرد.برای هر ساز قطعه ای جداگانه نوشته بود و اجرای آن با سازهای محلی کار دشواری بود.بیش از شش ماه کار استودیویی و ضبط آن طول کشید.میکس این قطعات،همنوا کردن کوک سازها و حس آنها خصوصا ترکیب سازهای محلی با سازی مثل ویلونسل یا سازهای دیگر کار وقت گیری بود.ما در این کار از نوازندگان متبحر محلی استفاده کردیم،آنها تک تک ساز زده اند و بعد میکس شده است.